Αγαπητοί παιδαγωγοί,
το ΔΣ του ΠΑΣΥΠΠΠΗ, μετά την αναστάτωση που έχει προκληθεί το τελευταίο διάστημα, σχετικά με το αν πρέπει ή όχι ο κλάδος των Παιδαγωγών Πρώιμης Παιδικής Ηλικίας να ενταχθεί στα επαγγέλματα που λαμβάνουν το επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας, συνεδρίασε και ομόφωνα εκφράζει τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του.
Τα τελευταία χρόνια, όλοι μαζί ενωμένοι, δώσαμε σημαντικές μάχες και καταφέραμε να αναγνωριστεί ο παιδαγωγικός χαρακτήρας του κλάδου μας, έναντι του υγειονομικού, που επί σειρά ετών, δημιουργούσε λανθασμένες εντυπώσεις για την ταυτότητα και τον ρόλο του παιδαγωγού. Με επίπονες και πολυετείς διαπραγματεύσεις και διεκδικήσεις, τα Τμήματα μας εντάχθηκαν στις σχολές Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών, όπου και ανήκουν. Το σημαντικότερο και πιο δυνατό επιχείρημα για αυτές τις διαπραγματεύσεις, ήταν ότι το επάγγελμα του παιδαγωγού, δεν έχει καμία σχέση με τα επαγγέλματα υγείας και κατά συνέπεια, δεν θα έπρεπε να ανήκει στις σχολές Υγείας και Πρόνοιας. Διαχρονικά διεκδικούμε την ενιαία προσχολική αγωγή και εκπαίδευση και την ένταξη των Παιδικών Σταθμών στο Υπουργείο Παιδείας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι στην ζοφερή εποχή που ζούμε, το αίτημα για αύξηση του μισθού μας, είναι ένα αίτημα θεμιτό και απόλυτα λογικό και για πολλούς αποτελεί σημαντική προτεραιότητα.
Ωστόσο, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε, όπως σε κάθε επιλογή, τι κερδίζουμε και τι χάνουμε; Με λίγα λόγια αν η ζυγαριά γέρνει προς τα οφέλη ή ενδεχομένως προς μια οπισθοδρομική πορεία;
Μήπως το εν λόγω επίδομα, γίνει η ο «δούρειος ίππος» για αύξηση ωραρίου; Μην ξεχνάμε ότι η κατάργηση του 6ωρου ημερήσιας απασχόλησης, το 2011 έγινε τόσο εύκολα, γιατί ο Βρεφονηπιοκόμος -αυτή ήταν η ονομασία εκείνη την περίοδο του κλάδου- δεν θεωρούνταν παιδαγωγός αλλά ταυτιζόταν με τα επαγγέλματα υγείας και πρόνοιας.
Μήπως, η διεκδίκηση του εν λόγω επιδόματος, σηματοδοτεί και την επιστροφή του υγειονομικού χαρακτήρα του επαγγέλματος, που με τόσο κόπο καταφέραμε να αποτάξουμε;
Μήπως η διατήρηση της ατόφιας παιδαγωγικής μας ταυτότητας, μας τοποθετεί πιο κοντά στα δικαιώματα που σχετίζονται με αυτήν;
Αν κάνουμε μια ανασκόπηση στο παρελθόν, θα θυμηθούμε ότι κάθε φορά που τίθεται ζήτημα κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων μας, όπως οι διακοπές λειτουργίας κατά την περίοδο Χριστουγέννων, Πάσχα και Αυγούστου ή αντίστοιχα, όταν η συζήτηση για παράταση ωραρίου λειτουργίας επανέρχεται, το ισχυρότερο επιχείρημα που προτάσσουμε, είναι η υπεράσπιση του παιδαγωγικού χαρακτήρα των Παιδικών Σταθμών και η σημασία του ρόλου μας, ως παιδαγωγοί.
Διανύουμε μια περίοδο που για πρώτη φορά, αναγνωρίζεται η παιδαγωγική αξία του Παιδαγωγού Πρώιμης Παιδικής Ηλικίας. Καταφέραμε να φτάσουμε στη αυτονόητη παραδοχή, ότι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του επαγγέλματος μας, είναι απόλυτα συνδεδεμένα με την πιο κρίσιμη ηλικία ανάπτυξης των παιδιών.
Κάθε γενιά, γράφει την δική της ιστορία και αφήνει πίσω της, μια κληρονομιά που είναι ανάλογη των επιλογών της. Ας είναι λοιπόν οι επιλογές μας, με γνώμονα την προστασία του παιδαγωγικού χαρακτήρα του επαγγέλματος μας και όχι με κριτήριο ένα οικονομικό όφελος, που το μέλλον μπορεί να δείξει ότι λειτούργησε ως «το τυράκι στη φάκα».
Συνεπώς, σε αυτή τη χρονική στιγμή και με τις δεδομένες συνθήκες, το ΔΣ του ΠΑΣΥΠΠΠΗ, επιλέγει να μην εμπλακεί σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις, διατηρώντας την φιλοσοφία, ότι το επάγγελμα του Παιδαγωγού Πρώιμης Παιδικής Ηλικίας, ανήκει στον τομέα της εκπαίδευσης και ουδεμία σχέση έχει με τα επαγγέλματα υγείας και πρόνοιας.
Σαφώς και αναγνωρίζει τις δυσκολίες του επαγγέλματος και θα συνεχίσει να παλεύει για καλύτερες συνθήκες εργασίας που στόχο θα έχουν την ποιότητα και την αναβάθμιση του τόσο σημαντικού έργου που επιτελούμε, με το βλέμμα πάντα στραμμένο στον παιδαγωγό, το παιδί και το κοινωνικό σύνολο.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Το ΔΣ του ΠΑΣΥΠΠΠΗ